Κάποιοι την προτιμούν φρέσκια, κάποιοι άλλοι όπως είναι κατεψυγμένη, η γαρίδα όμως ξεφλουδισμένη και αλατισμένη, είναι σκληρότερη και διατηρείται καλύτερα.
Η γαρίδα είναι ίσως το έδεσμα που προτιμά το μεγαλύτερο ποσοστό των ψαριών. Στη νοπή της μορφή όμως αποτελεί αρκετά μαλακό δόλωμα που φεύγει εύκολα από το αγκίστρι. Μπορείτε όμως να την σκληρύνετε αλατίζοντάς τη και διατηρώντας τη σε μικρά δοχεία, ώστε να είναι έτοιμη να δολωθεί, χωρίς την διαδικασία του χρονοβόρου καθαρίσματος.
Γαρίδες μπορούμε να προμηθευτούμε από το ιχθυοπωλείο ή το Σούπερ μάρκετ της περιοχής μας, φρέσκιες ή κατεψυγμένες (φωτο 1).
Αφού τις αποψύξουμε, τις καθαρίζουμε από τα κεφάλια, τις ουρές και το κέλυφος και τις τοποθετούμε σε δοχείο (φωτο 2).
Για να αποβάλουν τα υγρά τους και να σφίξουν χρειαζόμαστε αλάτι χοντρό (φωτο 3) που θα το προμηθευτούμε επίσης από το σούπερ μάρκετ και εφημερίδα για να τις απλώσουμε.
Εκτέλεση
Αφού καθαρίσουμε τις γαρίδες, τις τοποθετούμε σε εφημερίδα, τις σκεπάζουμε με το χοντρό αλάτι (φωτο 4) και τις βάζουμε στον ήλιο.
Αφού αφήσουμε το αλάτι και την εφημερίδα να τραβήξουν την υγρασία ένα εικοσιτετράωρο περίπου, το αφαιρούμε τινάζοντάς το μαλακά από τις γαρίδες, ώστε να φύγει το περισσότερο.
Τοποθετούμε το δόλωμα σε πλαστικά δοχεία ανάλογου μεγέθους με την ποσότητα που θεωρούμε ότι θα χρησιμοποιούμε κάθε φορά στο ψάρεμά μας και ρίχνουμε από πάνω λίγο χοντρό αλάτι από το σακουλάκι, (όχι το υγρό που αφαιρέσαμε). Τα δοχεία μπορούν να τοποθετηθούν στην κατάψυξη του ψυγείου μας, όπου μπορούν να συντηρηθούν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Στο αγκίστρι
Η γαρίδα είναι έτοιμη να χρησιμοποιηθεί μετά την προαναφερόμενη διαδικασία. Αν κρίνουμε ότι το μέγεθός της είναι μεγάλο την κόβουμε κομμάτια ανάλογα των αγκίστρων της αρματωσιάς μας (φωτο 5), ή την δολώνουμε ολόκληρη.
Οταν τελειώσουμε το ψάρεμα και μας περισσέψει δόλωμα, δεν το πετάμε, διότι δεν έχει χαλάσει. Το βάζουμε και πάλι στην κατάψυξη, ώστε να το χρησιμοποιήσουμε την επόμενη φορά.